حجت الاسلام والمسلمین اسدالله رضوانی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در قزوین ضمن گرامیداشت یاد و خاطره همه شهدا به فرا رسیدن سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامی اشاره کرد و گفت: بی‌تردید قشر روحانی و طلبه نقش ویژه و تأثیرگذاری در پیروزی دفاع مقدس بر عهده دارند.
وی افزود: هر ملتی، مقطعی از تاریخ کشورش را به نیکی یاد کرده و به آن می‌بالد که این مقطع طلایی برای مردم ایران، دفاع مقدس است.
این آزاده سرافراز بیان داشت: با حضور همه اقشار در جنگ تحمیلی و رهبری حکیمانه امام خمینی (ره) بود که دشمنان نتوانستند خواسته خود را در تجاوز به جمهوری اسلامی ایران عملی کنند.
وی با بیان این مطلب که باید حضور روحانیون و طلاب در دفاع مقدس بازگو شود، خاطرنشان کرد: این برجستگی به معنای نفی حضور دیگر اقشار در جبهه‌های حق علیه باطل نیست.
حجت الاسلام والمسلمین رضوانی خاطرنشان کرد: در سه هزار روز دفاع مقدس، چهار هزار طلبه به شهادت رسیدند و شاید بتوان گفت بیشترین جانباز و شهید را همین قشر روحانی تقدیم انقلاب کردند.
وی تصریح کرد: بسیاری از رزمندگان اسلام اذعان می‌کنند که حضور روحانیون در دوران دفاع مقدس در افزایش روحیه معنوی رزمندگان مؤثر و انکارناپذیر بوده است.
وی افزود: همه دستاوردها و موفقیت‌های امروز جمهوری اسلامی ایران در سایه ایثارگری و جانبازی رزمندگان اسلام و خانواده‌های آنان محقق شده است.
حجت الاسلام والمسلمین رضوانی دوران اسارت و آزادی را بسیار خاطره انگیز دانست و بیان داشت: یکی از شیرین ترین ایام دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی برای ملت ما رقم زده شد که آزادگان ما پس از سال ها به میهن اسلامی بازگشتند؛ آن روز برای همیشه در تاریخ پرافتخار نظام مقدس جمهوری اسلامی ماندگار شد.
این آزاده دوران دفاع مقدس به دوران اسارت و سختی های آن اشاره و خاطرنشان ساخت: اسارت آغاز سختی ها و در عین حال موجب تحولات عظیم بود؛ این دوران، تلخی و شیرینی هایی به همراه داشت که فراموش نشدنی است.
حجت الاسلام رضوانی به اذیت و آزار دشمنان بر علیه رزمندگان در بند اسارت اشاره و تصریح کرد: رژیم بعث صدام چنان وحشیانه با رزمندگان ما برخورد می کردند که حتی آثار شکنجه، چهره رزمندگان دلاور ما را تغییر داده بود.
وی یاد و خاطره مرحوم حجت الاسلام و المسلمین ابوترابی در دوران اسارت را گرامی داشت و گفت: مرحوم سید علی اکبر ابوترابی در دوران اسارت به عنوان رهبری متواضع و شمیم خدمتگزاری در اردوگاه بودند.
حجت الاسلام والمسلمین رضوانی تصریح کرد:مرحوم ابوترابی دوران بسیار سختی را تحمل نمودند که این تحمل این شخصیت ارزشمند در دوران اسارت برای انسانهای عادی بسیار سخت بود.
وی اظهار کرد: اخلاق و رفتار محبت آمیزش در آن دوران چنان بود که همگان را جذب می‌کرد و حتی با همین خلق و خوی رحمانی خود توانست تا برخی دشمنان و شکنجه گران را نیز تحت تاثیر قرار دهد و متحول کند.
این آزاده روحانی عنوان داشت: او معتقد بود که همه اسرا باید مشغول به کاری باشند و از گوشه گیری و انزوا بپرهیزند و چنان بر این ایده اش پای می‌فشرد که حتی بیگاری برای دشمن را بهتر از بیکاری و گوشه گیری می‌دانست و حتی خودش هم از عراقی‌ها می‌خواست تا زمینی در اختیارش بگذارند که بتواند بیل بزند و سبزی بکارد.
وی اظهارکرد: مرحوم ابوترابی هرگز نگذاشت سستی یا ضعفی در آزادگان در زندان های بعثی ایجاد شود چرا که اسارت را یک ماموریت و نعمت الهی می دانست و در محیط خود همواره ازادگان را با اخلاص در عمل رهنمون می کرد .
حجت الاسلام والمسلمین رضوانی بیان داشت: مبنای برخورد مرحوم ابوترابی با همه، برخورد محبت آمیز همراه با اخلاق و رفتار حکیمانه بود. همه دوستان می گفتند پیش از دوران اسارت و پس از آزادی، به شعار «پاک باش و خدمتگزار» اعتقاد ژرفی داشت، او واقعا خودش را کوچک و خدمتگزار مردم می دانست.
وی ادامه داد: در آسایشگاه سر جای خود دو زانو می نشست، ولی هر کس برای احوالپرسی یا هر موضوعی دیگر پهلوی ایشان می آمد، آن بزرگوار، تمام قد در مقابلش به احترام می ایستاد.
